POESÍA NO MOSTEIRÓN

Hoxe, grazas a Belén, disfrutamos no insti dunha hora de poesía, música e creación da man de dúas artistas, Lucía Aldao e María Lado. Con elas constatamos que a poesía está en todas partes, só temos que abrir os ollos e mirar.

CORUÑA RABUÑA, PUEBLO INCULTO Y MAJADERO

Pelirroja Merchi:

Coruña xa non é o mesmo antro dende que desapareciches.

Eu entendo que borrasen aquela de

TANIA AGRA ES UNA CHUNGA,

Incluso aquela declaración de intencións que berraba:

XQ LE DICEN TONTOLCULO Y NO DEL HÍGADO O DEL PANCRAS?

nalgún muro das rúas do centro …

pero o do teu non ten nome.

Ti, hedonista onanista

que máis disfrutabas canto peor estaba de quen te rodeabas,

muller bandeira pirata que recoñeciches

GALIZA-NAGORNO KARABAKH, A MESMA LOITA.

Pelirroja Merchi da Coruña, CIUDAD BONITA DE NOCHE Y DE DÍA

FUMANDO COSTO Y MARÍA,

exiliada casualmente na mesma época na que o outro marchou ó Vaticano…

Gústame imaxinarte fresca polos teitos da Basílica,

coa túa espada de Edding

escribindo KILL VIGO

ou COMO PUEDE UN REPARTIDOR DE MADALENAS LLEGAR A ALCALDE?.

Quen sabe se estará contigo Clemente.

Ninguén máis no barrio dos Mallos foi quen acadar o estatus de

CHIVATA, DROGADITO E MARICONA despois de ti.

Que fai o Che Guevara en Oleiros?

Que fai John Lennon en Mendez Nuñez?

A QUIEN QUIERES MÁS?:

Opción A: ELLA

Opción B: YO

(marque con una cruz)

RECOJAN TO

DAS LAS CACAS DE SU

S PERROS.

STOP AO PATRIARDO.

TE QUIERO, O SEA, TE AMO.

E para rematala, dende o recuncho de tantos magreos:

AQUÍ TE PUSE LOS CUERNOS.